ถึงไดอารี่ที่รัก
เป็นอีกวันที่ตื่นมาเขียนถึงเธอในเช้าวันรุ่งขึ้นจ่ะ แต่จะใส่วันที่ของเมื่อวานเพราะเป็นเรื่องราวของเมื่อวาน 🤣 สำหรับเรื่องราวที่อยากจะบอกเธอที่สุดในครั้งนี้ คือ เรื่องของน้องคนหนึ่งจ่ะ เราขอตั้งชื่อนามแฝงของน้องคนนี้ว่า “คุณชาย” แล้วกันนะจ๊ะ เพราะน้องเขาเป็นคนที่น่ารักและเพอร์เฟคที่สุดในสายตาเราเลย กลับเข้าเรื่องกันต่อ คือว่าคุณชายเขาไปเดินงานหนังสือกับเพื่อนของเขา แล้วเขาไปซื้อหนังสือ #แห่งใดหรือคือบ้าน เป็นของขวัญวันเกิดให้เรา พร้อมต่อแถวเป็นชั่วโมงๆ เพื่อไปขอลายเซ็นคุณนิ้วกลม คุณนิ้วกลมเขียนประทับปกในไว้แบบนี้จ่ะเธอ อ๊าย!!! ขอกรี๊ดก่อน 😂
” สจีย์
กลับบ้านกันครับ
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง
นะครับ
นิ้วกลม
19.10.67 ”
ไดอารี่จ๋า เรากรี๊ดแตกไปแปดบ้าน ดึกดื่นมากแล้วด้วยตอนนั้น 🤣 แต่เราไม่สนแล้ว ดีใจมาก กระโดดดึ๋งๆ ไปมาอยู่ในห้องอยู่คนเดียว เป็นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดในชีวิตเลยล่ะจ่ะ
อยากขอบคุณทั้งคุณชายและคุณนิ้วกลมเลย หากของขวัญชิ้นนี้ส่งมาถึงบ้านเมื่อไหร่ จะเริ่มอ่านทันทีและจะตั้งใจซึมซับทุกตัวอักษรเลย
ก่อนที่คุณชายจะวางสายไป เราขอร้องให้คุณชายอ่านหน้าแรกๆ ให้เราฟัง แค่คำนำสำนักพิมพ์ก็ยิ้มได้แล้วจ่ะไดอารี่จ๋า ขอแปะส่งท้ายไว้ แล้วเราค่อยคุยกันใหม่นะจ๊ะ
“…ความงามรอคอยคุณอยู่ในทุกหนแห่ง ตราบที่คุณค้นพบ ‘บ้านของใจ’ ที่ไม่เกี่ยวอะไรเลยกับสถานที่”
– สำนักพิมพ์คู้บ
วัน เสาร์ ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ.2567
#Diary #สจีย์บันทึก
No Comments