🕊 เพราะไม่มีอะไร
จะเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา
เท่ากับตัวเองอีกแล้ว
เนื้อหาส่วนหนึ่งในบทที่ 26
อะไรคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา
หนังสือที่หัวมุมถนน โดยคุณรวิศ หาญอุตสาหะ
🕊 บทนี้คุณรวิศอ่านมาจากหนังสือ Principles ของ Ray Dalio มีบทหนึ่งในหนังสือ Ray เขียนไว้ว่า บทนี้จะเป็นบทที่สำคัญที่สุด เพราะในความคิดเห็นของเขา มีสองสิ่งที่ขวางทางคนส่วนใหญ่ไม่ให้ได้สิ่งที่ต้องการในชีวิต สองสิ่งที่ว่านั้นคือ Ego และ Blindspot ซึ่งเรามีกันทุกคน เพราะเกิดจากกลไกการทำงานของสมอง
#Ego Barrier คือระบบการป้องกันตัวเองที่ถูกซ่อนอยู่ ทำให้เรายอมรับข้อผิดพลาดและจุดอ่อนของตัวเองได้ยาก ความต้องการและความกลัวที่ลึกซึ้งมากของมนุษย์ อยู่ในระบบปฏิบัติการในสมองส่วน Primitive เช่น Amygdala ซึ่งอยู่ในสมองส่วน Temporal Lobe ที่ทำหน้าที่ประมวลผลอารมณ์ของเรา สมองส่วนนี้ชอบคำชม และตอบสนองต่อคำติเหมือนกับตอนที่เราถูกโจมตีหรือทำร้าย สมองส่วนนี้ไม่สามารถแยกการติเพื่อก่อ ออกจากการโดนด่าเฉยๆ ได้
คุณรวิศอธิบายเพิ่มว่า เราลองพิจารณาเหตุการณ์ที่มีคนไม่เห็นด้วยกับเรา และต้องการให้เราอธิบายมุมมองของเรา คนส่วนใหญ่มักจะรู้สึกได้ถึงการถูกจู่โจม และจะปล่อยระบบป้องกันตัวเองออกมา ทั้งๆ ที่ถ้าเรามองกันด้วยเหตุผลแล้ว การถกเถียงในเรื่องที่มีคนไม่เห็นด้วยกับเรานั้น จริงๆ เป็นเรื่องดี เพราะเราจะได้เห็นมุมมองของคนอื่น
#Blindspot คือ วิธีคิดส่วนตัวของเราที่ทำให้เรามองไม่เห็นภาพที่แท้จริงของเรื่องที่เรากำลังต้องตัดสินใจ คุณรวิศอธิบายว่า ถ้าเปรียบง่ายๆ คือ เหมือนกับเราตาบอดสีกับบางสีนั่นเอง อย่างเช่น คนบางคนมองภาพใหญ่เก่ง แต่ไม่เห็นภาพเล็กๆ ความจริงมนุษย์ส่วนใหญ่จะไม่ให้ค่ากับสิ่งที่ตัวเองมองไม่เห็น แต่เรามักไม่รู้ตัวว่ากำลังทำแบบนั้นอยู่
คุณรวิศอธิบายเพิ่มเติมว่า เราตั้งสมมติฐานโดยเอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากเกินไป โดยเฉพาะเมื่ออีกฝ่ายพูดสิ่งที่ไม่ตรงกับความคิดเรา หลายครั้งทำให้เราพลาดโอกาสดีๆ ในชีวิต เพราะไม่สนใจสิ่งที่อีกฝ่ายพยายามแสดงให้เห็น แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์ หรือบางครั้งอาจจะถึงขั้นช่วยชีวิตเราไว้ด้วยซ้ำ
คุณรวิศสรุปท้ายไว้ว่า เมื่ออ่านเรื่องนี้แล้ว ต้องคิดว่าตอนนี้เรากำลังตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของ Ego กับ Blindspot หรือเปล่า เพราะไม่มีอะไรจะเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราเท่ากับตัวเองอีกแล้ว
#บันทึกหนังสือ #ที่หัวมุมถนน
2562/ISBN : 978-616-08-3422-8
บันทึกเมื่อวันศุกร์ ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ.2567
#สจีย์บันทึก
No Comments