ทารกเกิดมาพร้อมความกระหายที่จะเรียนรู้โลกรอบตัวอย่างมาก แต่ความอยากรู้จะยิ่งหมดลงไป เมื่อเรายิ่งโตขึ้น
.
ความฉลาดของมนุษย์กินความกว้างกว่าความสามารถเชิงวิชาการมากมายนัก มักแทรกซึมเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในทุกด้าน ทั้งด้านศิลปะ กีฬา เทคโนโลยี ดนตรี ธุรกิจและอื่นๆ
.
แต่ระบบโรงเรียนเราทำหน้าที่ได้เพียงการจับเด็กทั้งหมด มาเพื่ออัดข้อมูลชุดเดียวกัน และเมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่งก็นำพวกเขามาทดสอบด้วยวิธีการเดียวกันในเชิงวิชาการ และถ้าใครสอบได้คะแนนมาก ก็จะได้รับการยอมรับว่ามีความฉลาดอนาคตไกล แต่ถ้าเด็กคนไหนได้คะแนนน้อย ก็มักจะโดยตีตราว่าไม่ฉลาด โง่ ห่วย โตไปไม่น่ามีอนาคตที่ดีได้มากนัก
.
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะระบบการศึกษายังมองการผลิตพลเมืองแบบสายพานโรงงานซึ่งอาจจะจำเป็นสำหรับสังคมเมื่อ 50 ปีที่แล้ว ที่เศรษฐกิจถูกขับเคลื่อนด้วยภาคการผลิตที่ต้องอาศัยจำนวน และกำลังคนป้อนเข้าระบบโรงงาน(รากของระบบการศึกษาเริ่มต้นจึงเป็นไปในแบบ Mass Production เน้นปริมาณเป็นสำคัญ) แต่ไม่ได้มองมนุษย์ว่ามีความแตกต่าง มีความพิเศษไปในแต่ละปัจเจกบุคคล และระบบการศึกษาก็มักจะให้ค่าความฉลาดทางวิชาการ(เลข, วิทย์ฯ, ภาษา, ท่องจำ, คำนวณ) ว่ามีค่า หรือควรค่าแก่การให้ความสนใจมากกว่าความฉลาดทางวัฒนธรรม (วาดรูป, ดนตรี, ศิลปะ, การออกแบบ, ร้อง, เล่น, เต้น)
.
“CREATIVE SCHOOLS” หนังสือที่เขียนโดย Sir Ken Robinson นักการศึกษาที่อุทิศตนเพื่อวงการศึกษามาตลอดชีวิตการทำงาน ได้ถ่ายทอดส่ิงที่พบเจอมา และแนวคิดที่เขามีต่อระบบการศึกษาทุกวันนี้ ทำไมเขาถึงบอกว่า สถานที่ที่ทำลายความคิดสร้างสรรค์ และการเรียนรู้ได้มากที่สุด ไม่ใช่ที่อื่นใด แต่คือโรงเรียนที่เราส่งลูกหลานไปอยู่ทุกวันนี่เอง
ถ้าสิ่งที่เราตั้งใจทำ เป็นแรงบันดาลใจ และสร้างประโยชน์ให้กับคุณได้
คุณสามารถให้การสนับสนุน เพื่อเป็นกำลังใจให้เราได้ที่
http://www.paypal.me/pramotekee/49
ขอขอบคุณทุกการสนับสนุนที่คุณมอบให้มา ณ โอกาสนี้
ติดตามความฮาแถมสาระได้ที่
Youtube Channel : gujaruay
Facebook Page : กูจะรวย
Website : http://www.gujaruay.com
No Comments