ชอบฟังครับ

ชอบฟังครับ

ชอบมากค่ะสาธุ สาธุ สาธุ

คำว่า"ดูกร…." อ่านว่า ดู กอน นี่ถูกแล้วใช่ไหมคะ (เคยได้ยินบางท่านอ่านว่า ดู. กะ ระ)

สาธุ สาธุ สาธุ

🙏🙏🙏🙏🙏

กายเนื้อที่ไม่ใช่เรา กายเนื้อที่ตั้งอยู่ได้ด้วยลมอัสสาสะ เพราะชีวิตมีของกายเนื้อเป็นปกติ เราคือจิต จะตายจะดับก็ตามวันเวลาของกายเนื้อ จะแก่ชราเจ็บป่วยก็ตามผลของกายเนื้อ กายเนื้อมีระบบของกายเนื้อเอง เราคือจิต จะตายได้ก็ด้วยการดับของการเนื้อ (พิจารณาจิตและกองสุขอารมย์อันไม่คงทนในกายเนื้อ เราหาสุข เสพสุขได้แต่ก็อาจต้องพิจารณาจิตเรา แยกกายเนื้อที่เป็นส่วนของกายเนื้อ และจิตที่เป็นเรา กับสิ่งต่างๆที่ล้วนมีผล ร่างกายที่ถูกกล่าวว่าไม่ใช่เรา ก็เพราะกายมีระบบความเสื่อม แก่ชรา กายเนื้อก็อาจมีความธรรมชาติของกายเนื้อเอง

ในคำว่าสัจธรรม บางครั้งความเป็นจริงก็ใช่ว่าจะมาจากความมีหลักเกณฑ์ สิ่งที่ถูกต้อง(เช่นในมุมมองของสัจธรรม ความมีหลักเกณฑ์ ความเป็นจริงและสิ่งที่ถูกต้อง เช่นกฏแห่งกรรมและผลบุญวาสนา บางครั้งเราอาจเรียนรู้ในคำว่าสัจธรรมนี้คือความเป็นจริงของผลที่สะท้อน ความเป็นปกติธรรมดาของผลสะท้อน บางครั้งก็จนนำไปสู่คำว่าหรือสู่การนิยามเป็นคำว่าสัจธรรม ความเป็นจริง ความธรรมดาของสรรพสิ่ง ความเป็นธรรมชาติของหลายๆสรรพสิ่ง เช่นในด้านกรรม บุญ ความเป็นจริงของผลสะท้อนของสิ่งต่างๆคามความธรรมดาหรือธรรมชาติตามระบบสังคม แม้บางครั้งก็จากความมีกฏเกณฑ์ เราอาจเรียนรู้ได้สองมุมมอง

ในข้อของบำเพ็ญบุญกุศลเพื่อระงับดับกิเลสอย่างเดียว เราก็อาจมองได้ว่า เป็นส่วนหลักความคิด จิตยึดและเข้าใจ ก็เหมือนคำว่า (มีความคิดเห็น การมีความเชื่อ ยึดในหลักความเชื่อและความมีเหตุผล)การบำเพ็ญบุญก็เหมือนความเข้าใจว่าเราทำบุญเพื่อละ ดับกิเลส คือส่วนของความรู้สึก (ฝึก ปฏิบัติ พัฒนาในส่วนของ อารมย์ความรู้สึก จากการยึดในหลักความเชื่อ ความมีเหตุผล ในส่วนนี้ก็เหมือนคลองพระนิพพาน การยึดในหลักความเชื่อและความมีเหตุผลที่เฉพาะผลพวงที่ได้ก็จะเป็นอารมย์ความรู้สึก)ต่างจากการยึดในบุญกุศล ภพสวรรค์ ผลพวงบางครั้งก็จะถึงส่วนหน้าที่ ความรับผิดชอบ บุญกุศล สุขวาสนา ขนบธรรมเนียมประเพณี ความดีงาม ต่างจากกามุ่งปฏิบัติพัฒนาจิตใจ การยึดในหลักที่มีความเฉพาะบางครั้งก็อาจเช่นนี้ ความคิดเห็น ในคำว่าคิดก็อาจเหมือนการมีการอยู่ในหลักความเชื่อ มีรูปแบบความเชื่อ เห็นก็อาจคือความมีเหตุผล การมีเหตุผลจนนำไปสู่การยึดเป็นหลักหรือแนวทางความเชื่อ จนเป็นผลในจิตใจ อุปนิสัย (ซึ่งเป็นส่วนสำคัญและความเห็นที่ถูกต้องตามความเป็นจริง สติ ปัญญา

แม้บางครั้งเราก็พิจารณาว่า คนที่กำลังพัฒนาตน มีการยึดในหลักความรู้ความเชื่ออยู่อย่างเฉพาะเพื่อพัฒนาตน(เช่นอาจกำลังมุ่งสู่พนะนิพพาน ซึ่งบางครั้งเราก็ไม่อาจรับรู้ได้ถึงปนิธาน การเดินทางของผู้อื่น บางครั้งจึงเบียดเบียนกัน แท้สั่งสอนกันอย่างมิรู้เส้นทาง คนเราหนึ่งสิ่งที่มีความต่างอาจคือหลักความรู้ที่ยึดถือสำหรับดำเนินชีวิตมุ่งสู่จุดหมายปลายทางขิงตน อาจสำหรับกำลังพัฒนา ปฏิบัติ ขัดเกลาตนอยู่(แต่ส่วนมากมักไม่มีใครสนใจ ใครจะเบียดเบียน แม้อื่นๆ เดี่ยวนร้ยากที่จะเข้าใจหรือมีสถานที่อย่างเฉพาะเจาะจง แม้เคารพกันและกัน บางครั้งสิ่งที่พัฒนาตนก็คือหลักความเชื่อ หลักความรู้ที่ใช้ยึดถือเพื่อพัฒนาจิตใจ บางครั้งก็สงสัยใครจะไปถึง ในเมื่อบางครั้งการเบียดเบียนกันก็ทีมากแม้ในหมู่พระ การเคารพกันก็ไม่มี การเข้าถึงความรู้ในบุคคล เช่นหลายๆคนอาจกำลังยึดในหลักความรู้ความเชื่อ อย่างเฉพาะเพื่อปฏิบัติพัฒนาตน(มุ่งสู่เส้นทางนิพพาน)หลายคนปฏิบัติพัฒนา สร้างบุญกุศล หน้าที่ความรับผิดชอบ การรู้ถึงกิจอันสมควร การให้อย่างถูกต้อง การเคารพกันและกัน แม้สถานที่อย่างเฉพาะ แม้เส้นทางจริงๆ บางครั้งเราก็ต้องเข้าใจว่าคนที่กำลังยึดในหลักปฏิบัติ พัฒนาตน ก็อาจต้องการเส้นทางที่เฉพาะ รู้จักเคารพในสิทธิกันและกันในด้านต่างๆ