#อ่าน 9 November 2024

9 พฤศจิกายน 2567



🕊 จีอ่านบทนี้ที่บ้านเพื่อนค่ะ ก็จะไม่ค่อยมีสมาธิอีกเช่นกัน สิ่งที่อยากจะบันทึกเก็บไว้ก็คือ

เหตุผลที่จะให้อภัยผู้อื่น จีชอบประการที่สองค่ะ คุณลูกศรเขียนไว้ว่า “ไม่มีเหตุผลที่ดีพอสำหรับความขุ่นเคือง … คุณต้องการที่จะเป็นอิสระจากพลังงานที่มันบ่อนทำลายตัวตนเอง เพราะความขุ่นเคืองเป็นเหมือนกับพิษของงูเห่าที่ถูกเทลงมายังระบบร่างกายของคุณอย่างต่อเนื่อง และพิษของมันก็สร้างความเสียหายมายาวนานหลังจากที่คุณถูกมันกัด การกัดไม่ได้ฆ่าคุณ แต่สิ่งที่ฆ่าคุณคือพิษของงู คุณสามารถเอาพิษของงูออกไปได้โดยการตัดสินใจว่า ควรจะปลดปล่อยความขุ่นเคืองทิ้งไป ส่งความรักออกไปถึงคนที่เคยกระทำผิดต่อคุณผ่านทางรูปแบบต่างๆ และลองสังเกตดูว่า มันทำให้คุณรู้สึกดีมากขึ้นขนาดไหน…”

เป็นเรื่องท้าทายมากสำหรับจีเลยค่ะ เหมือนกับทุกเรื่องที่เป็นแนวทางดีๆ ของชีวิต คือจีคิดว่าตัวเองเข้าใจมันและถ้าเรื่องราวเหล่านั้นมาถึงจีจะสามารถรับมือกับมันได้ แต่หลายครั้งปรากฏว่ามันท้าทายกว่าที่คิดเยอะเลยค่ะ เรื่องการให้อภัยนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ

#บันทึกหนังสือ บทที่ 7 ไม่มีเหตุผลใดที่ดีพอสำหรับความขุ่นเคือง
#แค่เปลี่ยนที่ใจโลกทั้งใบก็เปลี่ยนตาม
โดยคุณคณิตศร เอี่ยมวงษ์ศรีกุล
2562/ISBN : 9786160833634

บันทึกเมื่อวันเสาร์ ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ.2567
#สจีย์บันทึก

#วินัย #routine #พัฒนาตนเอง #อ่านหนังสือ #อ่านวันละนิด

No Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *