🕊 ในบทนี้จีชอบอยู่ 2 ประเด็นค่ะ นั่นคือเรื่องคุณค่าของความเงียบ และเรื่องป่าบำบัดค่ะ
สำหรับเรื่องคุณค่าของความเงียบ จีรู้สึกเบาใจกับประโยคนี้ค่ะ “…การทำสมาธิทำให้เข้าถึงพลังงานที่อ่อนโยน…” (หน้า 71) สภาวะใจจีในตอนที่ทำสมาธิช่วงนี้รวมเป็นประโยคนี้เลยค่ะ จีไม่ได้สุขหรือสงบอะไร เพราะช่วงนี้ทำสมาธิได้ไม่นานนัก แต่สิ่งที่สัมผัสได้คือ “พลังของความอ่อนโยน” ค่ะ มันเกิดขึ้นในความเงียบและช่วยมาปลอบประโลมใจที่แข็งกระด้างให้อ่อนนุ่มขึ้น ความอ่อนโยนเป็นเหมือนพลังของการเยียวยาใจจีในตอนนี้เลยค่ะ จีคิดว่ามันไม่ได้มาจากตัวจีเองซะทีเดียวหรอกค่ะ แต่มันมาจากความสงบเงียบและพลังของธรรมชาติ
เป็นเหตุผลที่จีก็ชอบเรื่องป่าบำบัดในบทนี้ด้วยเช่นกัน ในบทนี้เขียนเปิดประเด็นเกี่ยวกับป่าบำบัดไว้ว่า “เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณรู้สึกไม่โอเค ให้คุณเข้าไปหาธรรมชาติ แล้วพบกับความสุขสงบที่นั่น…” (หน้า 75) จีชอบต้นไม้ค่ะ รู้สึกว่าพวกเขามีพลังแห่งการเยียวยาที่สูงมาก พวกเขาสวยงามและสงบเย็น พออยู่ใกล้แล้วเราจะได้รับพลังเหล่านั้นเข้ามาด้วย เป็นส่วนหนึ่งของ “พลังแห่งความอ่อนโยน” พวกเขาไม่มีเกราะกำบังฉาบหนา พวกเขาเรียบง่ายและจริงใจ พออยู่ใกล้พวกเขาเลยรู้สึกเหมือนมีใครซักคนรับฟังเราโดยที่ไม่ต้องพูดจา คือพลังแห่งการเยียวยาผ่านความเงียบ คือพลังของต้นไม้และธรรมชาติ
ขอบคุณที่ในโลกนี้มีธรรมชาติ ลืมไปรึเปล่าว่าเธอก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาตินะ 😊
#บันทึกหนังสือ บทที่ 4 จงโอบกอดความเงียบ
#แค่เปลี่ยนที่ใจโลกทั้งใบก็เปลี่ยนตาม
โดยคุณคณิตศร เอี่ยมวงษ์ศรีกุล
2562/ISBN : 9786160833634
บันทึกเมื่อวันพุธ ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ.2567
#สจีย์บันทึก
#วินัย #routine #พัฒนาตนเอง
#อ่านหนังสือ #อ่านวันละนิด
No Comments