ถ้าพูดถึงนวนิยายไทยสักเรื่องที่เป็นระดับตำนาน คงหนีไม่พ้นนวนิยายที่มีความยาว 48 เล่มจบอย่าง ‘เพชรพระอุมา’ นวนิยายที่ผูกพันและเป็นส่วนหนึ่งในของชีวิตของใครหลายคนเพราะใช้เวลาอ่านเป็นแรมเดือน แรมปี
ด้วยความรำลึกถึง ‘พนมเทียน’ ผู้สร้างตำนานนวนิยายเพชรพระอุมา ศิวาราตรี จุฬาตรีคูณ เล็บครุฑ ละอองดาว สกาวเดือน ฯลฯ และอีกหลายเรื่องที่ล้วนทรงคุณค่า Readery Podcast ถือโอกาสชวน ธีรภัทร เจริญสุข คอลัมนิสต์จากมติชน ผู้อ่านนวนิยายของพนมเทียนแทบทุกเล่ม มาแลกเปลี่ยนจินตนาการถึง รพินทร์ ม.ร.ว. ดาริน แงซาย ร่วมผจญภัยป่าในจินตนาการกันอีกครั้ง
———————————————
THE STANDARD PODCAST : EYE-OPENING FOR YOUR EARS
พอดแคสต์จากสำนักข่าว THE STANDARD
Website : https://www.thestandard.co/podcast
SoundCloud: https://soundcloud.com/thestandardpodcast
Twitter : https://twitter.com/TheStandardPod
Spotify : https://open.spotify.com/show/1ivUJ4BDOY8iSQqlK2OZf0?si=1BEQSL4YRUyK86-GUG6o1Q
Facebook : https://www.facebook.com/thestandardth/
#พนมเทียน #เพชรพระอุมา #Readery #TheStandardPodcast #TheStandardco #TheStandardth
33 Comments
ไอ้ดำมหากาฬ // ทางเสือผ่าน
*เพชรพระอุมา *
ความละเอียดในเรื่องที่เขียน นี่ระดับผู้เชี่ยวชาญเรื่องนั้นๆ เลย เช่นสัตว์ก็มันเดิน กิน นอน อย่างไร ปืนก็วิธีใช้ รักษา ความรู้ทั้งนั้นเลย
ผมก็ใช้เวลาเดือนหนึ่ง48เล่ม…จุดเริ่มต้นเกิดจากพี่ชายเล่าให้ฟังตอนเด็ก…วันหนึ่งไปเจอฉบับบทดลองอ่าน เลยซื้อมาอ่าน ต่อจากนั้นยาวเลยครับติดงอมแงม
ฝากลม พลิ้วพรมโชยผ่าน
ฝากธารพฤกษ์ไพรไม้ป่า
ช่วยกล่อมวิญญา ช่วยปลอบทิวา…ถวิลหาเธอ
ชอบจนเอามาตั้งชื่อลูกชายชื่อรพินทร์
ค่าจ้างรพินทร์ 1 แสนบาทเมื่อเกือบ 60 ปีที่แล้ว(นับจากปีที่เริ่มแต่งนิยายเพชรพระอุมา 2507)เทียบกับค่าเงินในปัจจุบัน 2563 น่าจะประมาณ 6 ล้านบาท(คำนวณตามสูตรค่าเงินบาทในอดีตเทียบกับปัจจุบันที่เจอในเว็บอื่น) ผมจำความได้ตอนนั้นทองบาทละ 400.- ปัจจุบันสมมติว่า 24,000.- ก็ 60 เท่าถือว่าใกล้เคียงกันมาก นั่นหมายถึงว่ารพินทร์ตีค่าตัวเองด้วยเงินที่สามารถเลี้ยงดูแม่ตัวเองที่แก่ชราได้สูงมากหากเขาไม่ได้กลับมาดูแลแม่ได้อีกแบบรู้ตัวว่าไปแล้วต้องตายสถานเดียวแม่เฒ่าจะได้มีเงินก้อนนี้ไว้ใช้จนตายก็อาจใช้ไม่หมด
อ่านมาตั้งแต่มอ3จากร้านเช่าถึงตอนนี้อายุ27แล้วก็ยังอ่านอยู่มีครบเซ็ทของตัวเองแล้ว
ผมแฟนปืนจักรวารปืน
พอดีว่าถูกล๊อกดาว์ ตั้งแต่วันที่22/3/63จึงหยิบเเพชรพระอุมามาอ่านใหม่เพราะรู้สึกอยากอ่านขึ้นมาเตะหงิดๆไม่รุ้ทำไม วันนี้พึ่งอ่านจบ48เล่ม แล้วพึ่งรู้ข่าววันนี้เองว่าคุณพนมเทียนเสียแล้วตั่งแต่วันที่22/4/63 เลยรู้สึกใจหายเหมือนกัน อยู่กับนิยายเรื่องนี้มาเกือบ20ปีวนอ่านซ้ำๆจะเป็นสิบรอบแล้วก้ยังไม่เบื่อ เหมือนโตมาด้วยกันเลยทีเดียว
พนมเทียน คือ รพินทร์ ไพรวัลย์
มังงะน่าจะประทับใจมากกว่าละครหรือซีรี่ส์นะคะ ถ้าเอาคนแสดง กลัวผิดหวังจริงๆ
น่าจะมีคนทำละครเสียงเรื่องนี้นะครับเพื่อขยายนิยายไทยดีๆไม่แพ้ต่างประเทศ
ในฐานะคนที่ชอบรู้สึกอิน สนุก มีความสุขที่ได้อ่านและก็ตามประสาคนคอเดียวกัน ไม่ว่ากัน
ขอคารวะอาจารย์ พนมเทียน
เป็นแรงบันดาลใจอยากเขียน อยากลองเขียนเรื่องอะไรสักเรื่อง
ป้าอ่านแต่..8..ขวบ.ปัจจุบัน..เกือบ..70.แล้ว..ปัจจุปันมองไม่เห็น..ต้องฟังจากยูทูป..อีก..5..รอบ..จำตัวแสดงได้ทุกตัว…และอ่านแทบทุกเรื่องของพนมเทียนจนขึ้นใจ..รัก..และนับถือในความ.อัจฉริยะของท่านมากค่ะ
มีใครชอบ' ผีดิบมันตรัย' บ้างมั้ยน้อ
อ่านเพชรพระอุมาจบเหมือนกันค่ะ (อ่านตอนที่เค้าเขียน กว่าจะออกมาแต่ละเล่ม กว่าห้องสมุดประชาชนจะซื้อมา!!!) ตอนนั้น น่าจะ 30+ ปีที่แล้วแระค่ะ
รัก..นับถือ.ท่านมาก..ค่ะ.สุดยอดลูกผู้ชายที่เก่งแต่วัยรุ่น
อย่า..เอาไปสร้างหนังเลยค่ะ.กราบละค่ะ
รักและอาลัยท่าน😭😭
รัก บทแงซาย จนมาตั้งชื่อหมา มาสามรุ่น
กราบขอบคุณมากชือไว้เป็นอนุสรณ์ทั้ง2ภาคชือคะ
ผมเด็กรุ่นหลัง ผมไม่ได้อ่านเพชรพระอุมาจากหนังสือแต่ผมฟังเรื่องเพชรพระอุมาจากช่องยูทูป สองยาม ปัจจุบันนี้ผมฟังตั้งแต่ต้นจนจบ4รอบแล้วคับ
ชอบพวกคุณคุณ คุยกันฟังสนุกดี ในความชอบเพชรพระอุมา
รู้สึกปลื้มค่ะ เรื่อง ศิวา ราตรี ก็เคยอ่าน อ่านมาสองรอบ
เพชรพระอุมาสองรอบ เช่าอ่านค่ะ
ฟ้อนท์ของ ณ บ้านวรรณกรรม อ่านยาก
อ่านมาแล้ว 3 รอบ
อ่านตั้งแตอายุ 16-17 เช่าอ่านเล่มละหนึ่งบาทต่อหนึ่งวันเช่าวันละ 5 วัน พอบ้านวรรณกรรมพิมพ์ใหม่ มีตังค์แล้วซื้อยกชุดเลย 48 เล่ม เก็บไว้อ่าย เพิ่งมาอ่านใหม่ภาคหนึ่งจบไปเมื่อวาน 23 มกราคม 65
แอนดริว เกร็กสัน เป็นรพินทร์ค่ะ
มาฟังแล้วเพิ่งรู้ว่ามีขายใน MEB แย่ละ 555 หมดตัวแน่ๆเลย
ยิ่งใหญ่ ครึ่งเดียวครับ
เห่าดงคุณพนมเทียนเขียนตอนอายุ 16 ตั้งแต่ พ.ศ. 2484 สมัยเรียนวัดสุทธิวราราม
❤❤❤
สนุกมากครับ มีหลายๆองค์ประกอบในเรื่องเด็กผู้ชายต้องชอบอยู่แล้วแหละเรื่องปืน ป่า สัตว์ ความลี้ลับ ผู้หญิง และอีกอย่างที่ผมชอบคือสำนวนกับคำต่างๆที่พนมเทียนเอาใช้บางคำก็เอ๊ะ มันแปลว่าอะไรแปลกดี ได้คำศัพใหม่ๆมาหลายคำเลย ชอบตอนที่มันสู้กับตะขาบยักษ์ คิดภาพตามแล้วขนลุกอยากเห็นของจริงเลย
อยากเห็นบ้านหนองน้ำแห้ง ตามบทเขียนจินตนาการของคนเขียน