ถึง ไดอารี่ที่รัก

เราว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศอ่านสลับกันอย่างที่ตั้งใจมานานแล้ว เราอยากอ่านพัฒนาตนเองหรือการเงิน สลับกับวรรณกรรม และทั่วไปหรืออื่นๆ 

เราจะเริ่มเซทแรกกับ 3 เล่มนี้จ่ะ เล่มแรก ‘แห่งใดหรือคือบ้าน’ โดยคุณนิ้วกลม เล่มที่สอง ‘วาสนาเราไม่สิ้นเหมือนกลิ่นสุคนธา’ โดยขวัญแผ่นดิน และเล่มที่สาม ‘อินเดียจาริกด้านใน เล่มหนึ่ง การศึกษาที่งดงาม’ โดยอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์

รู้ว่าทำแบบนี้มันน่าจะผิดลิขสิทธิ์อยู่แหละ แต่จะพยายามเคารพผู้เขียนไม่สปอยเนื้อหาเยอะ จะพยายามนะจ๊ะ จุดประสงค์หลักของเราก็แค่อยากรักษาวินัยในรูทีนตัวเอง และที่สำคัญคือ เราอยาก “บันทึกความรู้สึกระหว่างอ่าน” เก็บไว้น่ะจ่ะ

สำหรับครั้งนี้ เราจะมาอ่านในหมวดวรรณกรรมกันจ่ะไดอารี่จ๋า กับเล่มนี้ที่เราอ่านมาแล้วประมาณสามสี่รอบ หนังสือ “วาสนาเราไม่สิ้น เหมือนกลิ่นสุคนธา” โดยขวัญแผ่นดิน

นิยายเรื่องนี้จะไม่เน้นบทสนทนา เขียนเหมือนบันทึกที่นางเอกของเรื่องเล่าให้ผู้อ่านฟัง อุ๊ย! คุ้นๆ ไหมจ๊ะ ก็คงคล้ายๆ กับที่เราคุยกับเธอทุกวันนี้นี่ยังไงล่ะ ต่างแต่เพียงว่าของเรานั้นเรื่องจริง ความรู้สึกจริง ในชีวิตจริงเลย ดูเหมือนจะจืดชืดและไม่มีตอนจบซะด้วย ฮ่าฮ่า

บทที่ 1 มีชื่อว่า “วาสนาเราไม่สิ้น” จ่ะ นางเอกของเรื่องเริ่มเขียนเรื่องราวของเธอ แต่ยังไม่ได้บอกชื่อของเธอนะจ๊ะ อีกซักพักเลยล่ะ ซึ่งชื่อของเธอก็ดูจะเกี่ยวพันกับการดำเนินเรื่องด้วย ดังนั้นเราขอไม่บอกชื่อนางเอกให้เธอฟังนะจ๊ะ

ความรู้สึกระหว่างอ่านบทแรกที่เราอยากจะบันทึกฝากเธอเก็บไว้ก็คือ “ห้วงคำนึงถึงพระจันทร์” จ่ะ หลายๆ ครั้งในบทเพลงหรือวรรณกรรม พระจันทร์จะเป็นตัวแทนของความคิดถึง ความรู้สึกว่ายังอยู่ด้วยกัน ได้มองพระจันทร์ดวงเดียวกันกับคนที่พลัดพราก หรือกระทั่งคนที่อาจจะไม่ได้พบเจอกันอีกแล้วในภพชาตินี้

นี่แหละความรู้สึกระหว่างอ่านบทแรกที่เราอยากฝากเธอเก็บไว้โดยไม่สปอยเนื้อหา ไว้คุยกันใหม่นะจ๊ะ

รักเธอ 
#สจีย์บันทึก  #สมุดบันทึกระหว่างทาง

ขอบคุณบทที่ 1 “วาสนาเราไม่สิ้น”
#หนังสือ #วาสนาเราไม่สิ้นเหมือนกลิ่นสุคนธา โดยขวัญแผ่นดิน
(ไม่ปรากฏ : ปีพิมพ์,สำนักพิมพ์,ISBN) ซื้อเมื่อ พ.ศ.2567

• Facebook
• X
• Line